Een wandelende podcast op Terschelling
Stichting LEEF gaf ons een bijzondere opdracht: “Kunnen jullie een wandelende podcast op Terschelling maken?” Of dit iets voor ons was? We hadden het nog nooit gedaan, maar het idee sprak ons meteen aan. Het resultaat: een indrukwekkend project op een van de mooiste plekken van Nederland.
Wat deze opdracht extra bijzonder maakte, was het thema: rouw en kanker. Thema’s die raken, ontroeren en verbinden. We trokken een heel weekend naar Terschelling om vier krachtige podcastafleveringen te filmen — al wandelend, in gesprek, midden in de natuur.
De uitdagingen van een wandelende podcast op locatie
Een wandelende podcast opnemen klinkt simpel, maar in de praktijk komt er heel wat bij kijken. Allereerst: het geluid. Opnames in de natuur zijn prachtig, maar wind, golven, vogels en passerende fietsers vormen een constante uitdaging voor heldere audio. Daarom werkten we met draadloze microfoons en winddempers, en testten we meerdere routes op geluidskwaliteit.
Daarnaast speelde het weer een grote rol. Op een eiland als Terschelling ben je afhankelijk van de elementen: regen, windkracht en lichtval zijn continu in beweging. Flexibiliteit en goede voorbereiding waren cruciaal. We werkten met een compact maar professioneel team, zodat we snel konden schakelen als de omstandigheden veranderden.
Ook de logistiek was uitdagend. Uitrusting moest mee op de boot, over zandpaden en door de duinen. En omdat het over gevoelige onderwerpen ging — rouw, verlies, leven met kanker — was het belangrijk dat de gesprekken in alle rust en vertrouwen konden plaatsvinden. We creëerden een veilige omgeving, waarbij de deelnemers zich vrij voelden om te delen wat er écht toe doet.
Eerlijke gesprekken in beeld en geluid.
Het resultaat van dit weekend op Terschelling is een reeks van vier indrukwekkende podcastafleveringen. Al wandelend door het duinlandschap en over het strand ontstaan er open, eerlijke en diepgaande gesprekken over rouw, verlies en de impact van kanker. De natuur speelt daarbij niet alleen een decoratieve rol — ze draagt bij aan de sfeer, de rust en de ruimte om te voelen en te vertellen.
De afleveringen zijn intiem, rauw en puur. Geen studio, geen opsmuk, maar echte verhalen op echte plekken. Dankzij de combinatie van beeld en geluid voelen kijkers en luisteraars zich bijna zelf onderdeel van de wandeling. We kregen veel reacties van mensen die zich geraakt voelden en herkenning vonden in de verhalen. Precies waar Stichting LEEF op hoopte: verbinding en erkenning creëren rondom een moeilijk, maar belangrijk onderwerp.
Voor ons als makers was dit niet zomaar een opdracht, maar een ervaring die bijblijft. Een technisch én emotioneel uitdagend project, met een resultaat dat we met trots delen.
Neem dan contact met ons op.
